Έχουμε τον πόνο μας δηλαδή, έχουμε και τα καραγκιοζιλίκα και τους θεατρινισμούς.
Από τη μία μεριά ένας δοτός πρωθυπουργός, με μόνη αγωνία πώς θα υλοποιηθούν οι εντολές της τρόικας και από την άλλη τρεις θλιβεροί πολιτικοί αρχηγοί. Ο ένας, ο Γιώργος Παπανδρέου, είναι αρχηγός υπ’ ατμόν, που μένει απλά και μόνο για να εγγυηθεί την ολοκληρωτική καταστροφή – πού είσαι πατέρα Ανδρέα – και να πάρει όσο το δυνατόν περισσότερους πολιτικούς αντιπάλους του στο βάραθρο.
Ο άλλος, ο Αντώνης Σαμαράς που τώρα καταλαβαίνει τι παιχνίδι του έπαιξαν τον Νοέμβριο, όταν τον έβαλαν με το ζόρι στην κυβέρνηση. Το μόνο, που του απομένει είναι να κάνει τον Δον Κιχώτη, κυνηγώντας ανεμόμυλους, υπερασπιζόμενες δήθεν τους αδύναμους. Όσκαρ γελοιότητας διεκδικεί εάν επιμείνει να εμφανίζεται ευαίσθητος, όταν συμφωνεί με το 99% του νέου προγράμματος και κάνει σημαία τις επικουρικές. Θυμίζει τον τύπο, που έφαγε το τρακάρισμα και στέλνει φιλιά στον υπαίτιο, λέγοντάς του ότι θα τον… τιμωρήσει, που θα τον τιμωρήσει, τουλάχιστον να υπάρχει συναίσθημα μεταξύ τους.
Βέβαια είναι και ο Γιώργος Καρατζαφέρης, που προσπαθεί να μας διασκεδάσει με τις κωλοτούμπες και τους κωμικά νούμερα, που κάνει, από την απελπισία του γιατί ο ΛΑΟΣ πάει χάλια στις δημοσκοπήσεις και την πελατεία του την παίρνει η «Χρυσή Αυγή» - χώρια, που ανεβαίνει και η αριστερά.
Ό,τι και να κάνουν το έργο το έχουμε δει και ξαναδεί. Στο τέλος θα γίνει το μοιραίο. Ό,τι και να λένε όλοι ξέρουμε ότι έχουμε φτάσει στο σημείο, που ισχύει η φράση «τι φίδι να σε τσιμπήσει, τι γάιδαρος να σε γα…ει»… Δεν ισχύει όμως μόνο για μας. Το ίδιο λέμε και στους αρχηγούς, γιατί κι αυτοί στο ίδιο σημείο βρίσκονται. Όπου να’ ναι θα υποστούν κι αυτοί το κόστος.
Καλό δρόμο σύντροφοι…
Πηγή: protothema.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου