Βέβαια από πέρσι η Γηραιά Ηπειρος έχει νέα βασίλισσα την Ισπανία, όμως αυτό το γεγονός δεν μπορεί να σβήσει από την μνήμη όλων τις "χρυσές ημέρες" της Πορτογαλίας και την εκπληκτική πορεία της Εθνικής Ελλάδος, στην δεύτερη μόλις συμμετοχή της σε τελική φάση ευρωπαϊκού πρωταθλήματος.
Ο Οτο Ρεχάγκελ και οι παίκτες του, πήγαν τότε στα γήπεδα της Πορτογαλίας με στόχο να σημειώσει η ομάδα το πρώτο της γκολ σε τελική φάση διοργάνωσης. Και αυτό γιατί τόσο το 1980 στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Ιταλίας, όσο και στο Μουντιάλ του 1994 στις ΗΠΑ το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα δεν κατάφερε να δώσει αυτή την χαρά στους οπαδούς του.
Στην Πορτογαλία η πρεμιέρα ήταν στις 12 Ιουνίου, κόντρα στους οικοδεσπότες. Η Ελλάδα μπήκε στο "Ντραγκάο" του Πόρτο, χωρίς να διστάσει καθόλου και κατάφερε να....
"παγώσει" το γήπεδο όταν στο 7ο λεπτό προηγήθηκε με τον Καραγκούνη.
Στο 6ο λεπτό της επανάληψης, Χαριστέας και Σεϊταρίδης άλλαξαν την μπάλα και ο δεύτερος ανατράπηκε στην περιοχή από τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Ο Πιερ Λουίτζι Κολίνα έδωσε αμέσως το πέναλτι με το οποίο ο Αγγελος Μπασινάς έκανε το 0-2.
Οι γηπεδούχοι προσπάθησαν στην συνέχεια, αλλά το μόνο που κατάφεραν ήταν να μειώσουν το σκορ με γκολ του Κριστιάνο Ρονάλντο στο τελευταίο λεπτό. Η λήξη του αγώνα βρήκε τον Θοδωρή Ζαγοράκη να φιλάει την μπάλα και την Ελλάδα ολόκληρη να πανηγυρίζει μία μεγάλη νίκη.
Στις 16 Ιουνίου η Ελλάδα, έχοντας πλέον τρεις βαθμούς στο ενεργητικό της, βρέθηκε αντιμέτωπη της Ισπανίας στο γήπεδο "Ντο Μπέσα". Από τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης η πίεση στα καρέ του Νικοπολίδη ήταν αφόρητη και τελικά οι Ιβηρες κατάφεραν να ανοίξουν το σκορ στο 28' με τον Μοριέντες.
Η ελληνική ομάδα όμως ήταν αποφασισμένη για μία ακόμα μεγάλη έκπληξη. Στο 66' ο Τσιάρτας με εκπληκτική μπαλιά 40 μέτρων έβγαλε μόνο του τον Χαριστέα. Ο τελευταίος κοντρόλαρε και σούταρε. Η μπάλα πέρασε κάτω από τα πόδια, τόσο του Πουγιόλ, όσο και του Κασίγιας και κατέληξε στα δίχτυα για να γίνει έτσι το τελικό 1-1.
Με 4 βαθμούς πλέον η Ελλάδα ήταν φαβορί για την πρόκριση στην επόμενη φάση, αλλά έπρεπε να ξεπεράσει και το εμπόδιο της Ρωσίας την τελευταία αγωνιστική του ομίλου. Το παιχνίδι στο "Αλκάρβε" του Φάρο στο ξεκίνημά του, ήταν καταστροφικό για τα ελληνικά όνειρα. Στο 2' ο Κιριτσένκο και στο 17' ο Μπιουλίκιν βρήκαν ισάριθμες φορές τον δρόμο προς την ελληνική εστία και πλέον το φάσμα του αποκλεισμού έκανε την εμφάνισή του.
Ομως στο 43' η αυτοθυσία του Παπαδόπουλου, αλλά και η ψυχραιμία του Βρύζα στο τελικό πλασέ, διαμόρφωσαν το τελικό 2-1 και έδωσαν την πρόκριση στην ελληνική ομάδα για τους "8", όπου αντίπαλος θα ήταν η κάτοχος του τίτλου Γαλλία.
Η παρέα μάλιστα των Ζιντάν, Ανρί, είχε ουσιαστικά διαλέξει την Ελλάδα ως αντίπαλό της, καθώς θεωρούσε ότι θα είχε εύκολο έργο. Λογιάριαζε όμως χωρίς τον αρχηγό Θοδωρή Ζαγοράκη, ο οποίος στο 65΄άφησε "άγαλμα" τον Λιζαραζού και έκανε την σέντρα για τον Χαριστέα. Ο τελευταίος με ασύλληπτη κεφαλιά έστειλε την μπάλα στα δίχτυα του Μπαρτέζ και τους Γάλλους ταπεινωμένους πίσω στο Παρίσι.
Οι εξέδρες του "Ζοσέ Αλβαλάδε", αλλά και ολόκληρη η χώρα πήραν φωτιά. Σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας, αλλά και όπου υπήρχαν Ελληνες ομογενείς, τα πανηγύρια κράτησαν ως το πρωί για την μεγαλειώδη πρόκριση στην ημιτελική φάση.
Η Εθνική συνέχισε να γράφει ιστορία και την 1η Ιουλίου όταν επέστρεψε στο "Ντραγκάο" του Πόρτο για τον ημιτελικό με την Τσεχία. Στο ξεκίνημα του αγώνα οι Τσέχοι είχαν την υπεροχή, όμως στο 40' ο τραυματισμός και η αλλαγή του Νέτβεντ, άλλαξαν τις ισορροπίες. Το 0-0 πάντως έμεινε μέχρι και το τέλος, με αποτέλεσμα οι δύο ομάδες να πάνε στην παράταση.
Εκεί όλα έδειχναν ότι θα υπάρξει και δεύτερο ημίχρονο (καθώς ίσχυε ο κανονισμός του "ασημένιου" γκολ και από την στιγμή που καμία ομάδα δεν το είχε πετύχει, θα υπήρχε συνέχεια). Ομως στο τελευταίο λεπτό του πρώτου ημιχρόνου η Ελλάδα κέρδισε κόρνερ.
Ο Τσιάρτας ανέλαβε την εκτέλεση και έστειλε την μπάλα στο πρώτο δοκάρι. Κατσουράνης και Δέλλας πετάχτηκαν στην πορεία της, με τον δεύτερο να την βρίσκει τελικά και να την στέλνει στα δίχτυα. Ντελίριο. Η Ελλάδα ήταν στον τελικό της 4ης Ιουλίου!
Εκεί βρήκε μπροστά της και πάλι τους διοργανωτές. Κανείς δεν πίστευε ότι θα μπορούσε το ελληνικό συγκρότημα να νικήσει για δεύτερη φορά σε λίγες ημέρες την Πορτογαλία στην έδρα της.
Εκτός ίσως από τον Ρεχάγκελ και τους παίκτες του. Οι δύο Αγγελοι της ομάδας, ο Μπασινάς και ο Χαριστέας πήραν στα "φτερά" τους ολόκληρη την ομάδα και την χώρα. Ο πρώτος εκτέλεσε κόρνερ στο 57' και ο δεύτερος εκμεταλλεύτηκε την άστοχη έξοδο του Ρικάρντο και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα.
Ο πίνακας του "Ντα Λους" έγραψε ως τελικό αποτέλεσμα το 1-0 και ο Θοδωρής Ζαγοράκης ήταν αυτός που σήκωσε το τρόπαιο στον ουρανό της πορτογαλικής πρωτεύουσας.
Την επομένη στις 5 Ιουλίου, ήταν η σειρά της Αθήνας και ολόκληρης της Ελλάδας, να "ρίξει τα τείχη της" για τους θριαμβευτές, αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης και του κόσμου να παραδεχτούν ότι η μεγαλύτερη έκπληξη του αθλητισμού είχε συντελεστεί.
Στο 6ο λεπτό της επανάληψης, Χαριστέας και Σεϊταρίδης άλλαξαν την μπάλα και ο δεύτερος ανατράπηκε στην περιοχή από τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Ο Πιερ Λουίτζι Κολίνα έδωσε αμέσως το πέναλτι με το οποίο ο Αγγελος Μπασινάς έκανε το 0-2.
Οι γηπεδούχοι προσπάθησαν στην συνέχεια, αλλά το μόνο που κατάφεραν ήταν να μειώσουν το σκορ με γκολ του Κριστιάνο Ρονάλντο στο τελευταίο λεπτό. Η λήξη του αγώνα βρήκε τον Θοδωρή Ζαγοράκη να φιλάει την μπάλα και την Ελλάδα ολόκληρη να πανηγυρίζει μία μεγάλη νίκη.
Στις 16 Ιουνίου η Ελλάδα, έχοντας πλέον τρεις βαθμούς στο ενεργητικό της, βρέθηκε αντιμέτωπη της Ισπανίας στο γήπεδο "Ντο Μπέσα". Από τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης η πίεση στα καρέ του Νικοπολίδη ήταν αφόρητη και τελικά οι Ιβηρες κατάφεραν να ανοίξουν το σκορ στο 28' με τον Μοριέντες.
Η ελληνική ομάδα όμως ήταν αποφασισμένη για μία ακόμα μεγάλη έκπληξη. Στο 66' ο Τσιάρτας με εκπληκτική μπαλιά 40 μέτρων έβγαλε μόνο του τον Χαριστέα. Ο τελευταίος κοντρόλαρε και σούταρε. Η μπάλα πέρασε κάτω από τα πόδια, τόσο του Πουγιόλ, όσο και του Κασίγιας και κατέληξε στα δίχτυα για να γίνει έτσι το τελικό 1-1.
Με 4 βαθμούς πλέον η Ελλάδα ήταν φαβορί για την πρόκριση στην επόμενη φάση, αλλά έπρεπε να ξεπεράσει και το εμπόδιο της Ρωσίας την τελευταία αγωνιστική του ομίλου. Το παιχνίδι στο "Αλκάρβε" του Φάρο στο ξεκίνημά του, ήταν καταστροφικό για τα ελληνικά όνειρα. Στο 2' ο Κιριτσένκο και στο 17' ο Μπιουλίκιν βρήκαν ισάριθμες φορές τον δρόμο προς την ελληνική εστία και πλέον το φάσμα του αποκλεισμού έκανε την εμφάνισή του.
Ομως στο 43' η αυτοθυσία του Παπαδόπουλου, αλλά και η ψυχραιμία του Βρύζα στο τελικό πλασέ, διαμόρφωσαν το τελικό 2-1 και έδωσαν την πρόκριση στην ελληνική ομάδα για τους "8", όπου αντίπαλος θα ήταν η κάτοχος του τίτλου Γαλλία.
Η παρέα μάλιστα των Ζιντάν, Ανρί, είχε ουσιαστικά διαλέξει την Ελλάδα ως αντίπαλό της, καθώς θεωρούσε ότι θα είχε εύκολο έργο. Λογιάριαζε όμως χωρίς τον αρχηγό Θοδωρή Ζαγοράκη, ο οποίος στο 65΄άφησε "άγαλμα" τον Λιζαραζού και έκανε την σέντρα για τον Χαριστέα. Ο τελευταίος με ασύλληπτη κεφαλιά έστειλε την μπάλα στα δίχτυα του Μπαρτέζ και τους Γάλλους ταπεινωμένους πίσω στο Παρίσι.
Οι εξέδρες του "Ζοσέ Αλβαλάδε", αλλά και ολόκληρη η χώρα πήραν φωτιά. Σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας, αλλά και όπου υπήρχαν Ελληνες ομογενείς, τα πανηγύρια κράτησαν ως το πρωί για την μεγαλειώδη πρόκριση στην ημιτελική φάση.
Η Εθνική συνέχισε να γράφει ιστορία και την 1η Ιουλίου όταν επέστρεψε στο "Ντραγκάο" του Πόρτο για τον ημιτελικό με την Τσεχία. Στο ξεκίνημα του αγώνα οι Τσέχοι είχαν την υπεροχή, όμως στο 40' ο τραυματισμός και η αλλαγή του Νέτβεντ, άλλαξαν τις ισορροπίες. Το 0-0 πάντως έμεινε μέχρι και το τέλος, με αποτέλεσμα οι δύο ομάδες να πάνε στην παράταση.
Εκεί όλα έδειχναν ότι θα υπάρξει και δεύτερο ημίχρονο (καθώς ίσχυε ο κανονισμός του "ασημένιου" γκολ και από την στιγμή που καμία ομάδα δεν το είχε πετύχει, θα υπήρχε συνέχεια). Ομως στο τελευταίο λεπτό του πρώτου ημιχρόνου η Ελλάδα κέρδισε κόρνερ.
Ο Τσιάρτας ανέλαβε την εκτέλεση και έστειλε την μπάλα στο πρώτο δοκάρι. Κατσουράνης και Δέλλας πετάχτηκαν στην πορεία της, με τον δεύτερο να την βρίσκει τελικά και να την στέλνει στα δίχτυα. Ντελίριο. Η Ελλάδα ήταν στον τελικό της 4ης Ιουλίου!
Εκεί βρήκε μπροστά της και πάλι τους διοργανωτές. Κανείς δεν πίστευε ότι θα μπορούσε το ελληνικό συγκρότημα να νικήσει για δεύτερη φορά σε λίγες ημέρες την Πορτογαλία στην έδρα της.
Εκτός ίσως από τον Ρεχάγκελ και τους παίκτες του. Οι δύο Αγγελοι της ομάδας, ο Μπασινάς και ο Χαριστέας πήραν στα "φτερά" τους ολόκληρη την ομάδα και την χώρα. Ο πρώτος εκτέλεσε κόρνερ στο 57' και ο δεύτερος εκμεταλλεύτηκε την άστοχη έξοδο του Ρικάρντο και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα.
Ο πίνακας του "Ντα Λους" έγραψε ως τελικό αποτέλεσμα το 1-0 και ο Θοδωρής Ζαγοράκης ήταν αυτός που σήκωσε το τρόπαιο στον ουρανό της πορτογαλικής πρωτεύουσας.
Την επομένη στις 5 Ιουλίου, ήταν η σειρά της Αθήνας και ολόκληρης της Ελλάδας, να "ρίξει τα τείχη της" για τους θριαμβευτές, αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης και του κόσμου να παραδεχτούν ότι η μεγαλύτερη έκπληξη του αθλητισμού είχε συντελεστεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου